Ο ρόλος του Αρχειονόμου και το έργο που αυτός επιτελεί δεν είναι γνωστό στο ευρύ κοινό. Θεωρείται απλά ο «φύλακας» των αρχειακών πηγών, ο άνθρωπος που απλά αναλαμβάνει το έργο της φύλαξης του σε κάποιες υπόγειες, σκονισμένες αποθήκες. Στην ουσία το έργο του είναι πολύ πιο σύνθετο και περίπλοκο. Είναι ο ειδικός εκείνος επιστήμονας που ασχολείται με την Πρόσκτηση, την Ταξινόμηση, την Περιγραφή, την Ευρετηρίαση, τη Διατήρηση, αλλά και την Προβολή των αρχειακών πηγών. Χωρίς αυτόν, το πολύτιμο αρχειακό υλικό της χώρας βρέθηκε στο έλεος ανειδίκευτων υπαλλήλων. Ό,τι σώθηκε μέχρι τις μέρες μας, επιβίωσε χάρις στο ενδιαφέρον των ιστορικών και φιλολόγων που κλήθηκαν προσωρινά και με τις ελάχιστες πρακτικές και εμπειρικές γνώσεις που διέθεταν να διαφυλαχθεί η μνήμη και η ιστορική μας κληρονομιά.
Σήμερα, τις αρχειονομικές εργασίες τις αναλαμβάνει ο επιστημονικά καταρτισμένος αρχειονόμος, παραδίδοντας τα κατάλληλα εργαλεία στους ερευνητές, για τη μελέτη της πρώτης ύλης τους ώστε να προχωρήσουν και αυτοί με τη σειρά τους στην εκπόνηση του ερευνητικού τους έργου. Στην πραγματικότητα προκειμένου να ανταποκριθεί στην αποστολή του, ο αρχειονόμος πρέπει να έχει μια σημαντική κατάρτιση, για να μπορεί να διεκπεραιώνει τις αρχειακές εργασίες σύμφωνα με τις επιταγές της επιστήμης του. Πρέπει συνάμα να έχει οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες μια και εκτός από τις πληροφορίες θα κληθεί να διαχειριστεί χώρο (το αρχείο ως κτίριο), χρήματα και κυρίως ανθρώπους (το αρχείο ως αρχειακή υπηρεσία). Να είναι πάνω από όλα ένας άνθρωπος με γενική παιδεία και να αντιλαμβάνεται το υλικό που διαχειρίζεται ως κτήμα της κοινωνίας στην οποία πρέπει να επιστρέψει.
Η διανοητική επεξεργασία του υλικού δηλαδή η δημιουργία κατάλληλων εργαλείων έρευνας (ευρετηρίων, βάσεων δεδομένων κ.λπ.) είναι το κύριο αντικείμενο του αρχειονόμου –όχι όμως και ο τελικός του στόχος. Η αρχειακή εργασία δεν υφίσταται ως αυτοσκοπός. Ο τελικός στόχος του είναι να εξυπηρετεί και να καθοδηγεί τους χρήστες του αρχείου, δηλαδή τους υπαλλήλους της Διοίκησης, όταν πρόκειται για ενεργά αρχεία και τους ερευνητές κάθε ειδικότητας, όσον αφορά στα ιστορικά αρχεία. Αυτό αποδεικνύει την αναγκαιότητα της ύπαρξης του αρχειονόμου οπουδήποτε φυλάσσονται αρχεία, ιδιαίτερα, μάλιστα τη σύγχρονη εποχή που η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας κάνει επιτακτική την ανάγκη της ψηφιοποίησης τους,
Η εύρυθμη λειτουργία του κράτους, των υπηρεσιών, των ιδιωτικών επιχειρήσεων κ.λπ. σχετίζεται άμεσα με τη σωστή οργάνωση των αρχείων τους. Ας μην μένει, λοιπόν το αρχειακό υλικό και ο άνθρωπος που αφιερώνει τη ζωή του στην ανάδειξη και προβολή του στην αφάνεια και ας μην το θυμόμαστε μόνο επ’ ευκαιρίας της Παγκόσμιας Ημέρας των Αρχείων. Ας μην απαξιώνουμε το αρχειακό υλικό και τους αρχειονόμους, γιατί έτσι απαξιώνουμε το ίδιο το κράτος, τους θεσμούς καιν τη λειτουργία του. Με την ευχή κάποτε να αναγνωριστεί αυτή η συνεισφορά!
Γεωργοτά Αγγελική
Πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Αρχειονομίας- Βιβλιοθηκονομίας-Μουσειολογίας Ιονίου Πανεπιστημίου.